vakantie en cultuur

Hier weer een groet uit mooi Vietnam!!

We verlieten Hanoi vorige week in de stromende regen. Samen met nog minstens 50 andere minibusjes gingen we naar Halong City om daar vandaan met de boot naar Halong Bay te gaan. In Halong city werden we verdeeld over verschillende boten en warempel het was inmiddels droog!
We zaten met Italianen, Spanjaarden en Brazilianen op de boot, maar gelukkig konden ze allemaal redelijk Engels dus het werd best gezellig. Inmiddels was de zon ook nog doorgebroken, luckey we!
We zaten op een houten boot zoals zovelen, echter wij waren de enige zonder zonnestoelen. Tussen de honderden eilandjes door voeren we naar een mooie grot. En daarna was het dan eindelijk tijd om een duik te nemen in het overheerlijke water. Tijdens het kajakken zagen we nog een klein waterslangetje voorbij zoeven over het water!
\\\'s Avonds lagen we voor anker tussen de eilandjes en de andere toeristische bootjes, tja toerisme viert hier hoogtij.
Daarna nog lang nagetafeld met een van de Brazilianen, dus de zonsopgang van de volgende morgen gemist.
We gingen met de boot naar Cat Ba island. Daar hebben we nog een stuk gemountainbikes door het national park. Er zat 1 aardig klimmetje in, enne Patrick zijn conditie is niet meer helemaal zoals we gewend zijn, hi hi!
In de middag met een ander bootje weer ergens tussen de eilandjes heerlijk gezwommen. Qua drukte viel het nu ook erg mee, al die toeristen worden toch tussen die duizenden eilandjes verstopt, alsof je dus als enige daar ligt te genieten.
De volgende ochtend ging iedereen terug, maar bleven wij nog een dagje op Cat Ba. Want wonderwel, de zon scheen nog steeds en daar hebben we even lekker gebruik van gemaakt. Op een mooi wit strand met heel weinig mensen en mooie ligbedjes hebben we eens rustig aan gedaan. Beetje zwemmen, beetje eten, beetje niks doen mmmmm.
Vanaf Cat Ba zouden we richting zuiden gaan met het openbaar vervoer. Dus dat werd met de bus naar de andere kant van het eiland, daar een ferry (\\\"speedboat\\\") daar weer een bus naar Ha Phong. Daar kwamen we in een bus.... hij zat helemaal volgestopt met zakken ethyleenbolletjes (die je vroeger bij de Fardem vond) Achterin waren nog twee plaatsen vrij waar wij languit konden zitten. Onderweg werden er nog wel een aantal fietsen op het dak gegooid, een aantal frames bovenop de zakken gelegd en klommen de mensen over al die rotzooi nog de bus in. Ja het is echt leuk hoor dat openbaar vervoer.
Nadat we nog een keer over moesten stappen besloten we in Ninh Binh maar een nachtbus te regelen, anders zou het wel erg lang gaan duren.
Alhoewel dit een toeristenbus was, was dit eigenlijk het ergste totnutoe. Marike zat bij het wiel, dus kon haar benen niet kwijt. En slapen met de knieen langs je oren dat lukt niet.
Maar goed, in Dong Ha zijn we de volgende dag uitgestapt, lekker brak maar dat hoort erbij.
Daar hebben we een tour gedaan met twee motorbikes en een gids, door de Demilitarised Zone. Het gebied wat Noord en Zuid Vietnam van elkaar scheidde tijdens de oorlog. Zij noemen het de Amerikaanse oorlog, wij hebben altijd geleerd over de Vietnam oorlog.
De gids kwam uit Dong Ha en zat toen net in dienst dus hij wist heel goed te vertellen wat er allemaal gebeurd was en het hoe en waarom van de oorlog. Erg interessant, en wanneer je dan op de plaats staat waar een Amerikaanse basis was gelegerd spreekt het toch veel meer aan dan vroeger op de middelbare school.
Door de rubberplantages en de kleine dorpjes gingen we naar alle bezichtigingen toe.
Het meest indrukwekkende waren de Vinh Moc tunnels. Deze waren gegraven door de bewoners van het dorp Vinh Moc. Hierin leefden 500mensen, burgers en strijders, voor 5 jaar. De tunnels zijn ongeveer 1.60 tot soms 2.00 meter hoog en 70 cm breed. Er waren family rooms gemaakt van 1 bij 1 meter waar ze allemaal sliepen.
De keuken, de wc, de OK en deliveryroom waren ook allemaal erg klein, maar scheen te functioneren.
Echt, daar is een paar uur in de bunker zitten niks bij.
Uiteraard hebben we ook bij de Ben Hai river gestaan en de brug gezien die tijdens de oorlog twee kleuren had, het rood van het communisme en het geel van het zuiden.
Na al die indrukken zijn we doorgegaan naar Hue. Een leuke plaats met veel historische bezichtigingen. We zijn de omgeving gaan verkennen per fiets. Een hele leuke route over modderige paadjes, heuvels en afgelegen huisjes ( langs de parfume rivier). Echter als het met bakken uit de lucht komt is het meer een komische situatie!!
Nog 1 ming tomb bezocht, maar zoals Matthijs ons al zei: Het blijven oude stenen. Dus 1 ming tomb was genoeg.
Vanmorgen zijn we in de trein gestapt naar Danang, was een leuke rit langs de kust (bedankt voor de tip Matthijs).
Daarna met 2 Vietnamezen de taxi genomen naar Hoi An. Hopelijk morgen mooi weer zodat we nog even van het strand kunnen gaan genieten.

Geen beter leven dan een goed leven zullen we maar zeggen.

Groetjes Patrick en Marike