Happy hour

Hallo iedereen!!

Vorige keer waren we gebleven in het leuke plaatsje Hoi An. Daar heb je een mooi oud centrum aan een haventje, met een hoop leuke restaurantjes (Des Amis was heerlijk eten, goeie tip van Matthijs) 's Morgens begonnen we met een baquetje gezond, kopje lipton thee en uitzicht over de vissersbootjes. Dat is niet verkeerd!!
Via een leuk weggetje gingen we op de fiets naar het mooie witte strand, waar je direct belaagd wordt door jong en oud. Hello my name is Bing nr 2, when you want pineapple, don't forget me!! See you lata!
For you, happy hour! Echt iedere 3 minuten kwam wel iemand iets aanbieden. Maar goed, het water was lekker en de zon was warm.
In Hoi An kun je overal kleding op maat laten maken. Je kiest uit een soort wehkamp gids wat je wilt, dan kies je een leuk stoffie erbij en de volgende ochtend is het klaar.
Aangezien wij niet teveel mee kunnen nemen hebben we maar gewoon twee kant en klare hempjes gekocht.
Van Hoi An wilden we naar Quang Ngai (120km). Lijkt makkelijk, maar de enige bus die we konden nemen ging om 5 uur 's morgens. Not!
Dus zijn we op een wat betere tijd door twee motorscooters naar de hoofdweg gebracht waar een van de drivers een bus aanhield. Na wat geruzie waren ze het eens over de prijs en konden we instappen. Maar we moesten pas betalen als we aankwamen.
De gammele bus kwam vanuit hanoi en moest nog naar Saigon, die was dus nog wel even bezig. Maar we zouden er 1 1/2 uur over doen.
Eerst begon hij heel rustig, echter daarna kwamen de gevaarlijke touren en leek het er echt op dat we er over 1 1/2 uur zouden zijn. Echter na 45 minuten ging hi rechtsomkeert! En ging hij nog harder rijden. Dit ging niet goed. Dus na een heen en weer gediscusseer eiste Patrick dat de bus stopte en wij er dus uitgingen.
Stonden we weer langs die high way. De volgende bus dan maar. Het werd best gezellig in de bus nadat de kinderen van ons een ballon hadden gekregen hadden we vrienden gemaakt. Toen we er dan bijna waren (nog 5 km) stopte de bus bij een restaurantje, ff lunchen 30 minuten ha ha. Na 4 uur kwamen we dan eindelijk aan in Quang Ngai.
Daar direct een treinkaartje gekocht een hotelletje gezocht en met de scooter naar het plaatsje My Lai. Dit dorp wat midden in de rijstvelden ligt en er nu heel vredig uitziet was in de Amerikaanse oorlog het slachtoffer van bruut geweld. Verschillende dorpjes van dat district werden uitgemoord, vrouwen verkracht en de huizen afgebrand. Heel indrukwekkend. Maken wij ons druk om een lange busrit...

De volgende ochtend gingen we met een prima trein naar Nha Trang. Tijdens de rit zagen we aan de ene kant de kust en aan de andere kant de rijstvelden, ook weer erg mooi. Het stadje Nha Trang vonden we niet veel bijzonders, een echte kustplaats zoals zovelen, maar het strand was daarentegen wel weer erg oke. we hebben daar nog gesnorkeld. er is daar een klein stuk koraal bij een van de eilanden, dit stukje wordt dan ook door iedere toerist bezocht. Terwijl wij daar in het water lagen kwamen er om de minuut boten met een glazen bodem al toeterend voorbij. Dit haalde toch iets van de charme weg, maarja iedereen wil het mooiste stukje natuurlijk bezichtigen.
De avond in Nha Trang was overigens erg prima. We belandden in een poolwedstrijdje, met de rum-cola voor 75 cent (sorry Ramon, bruine rum, maar de bacardi is daar ook goedkoop). Je raadt het al, happy hour, maar dan vanaf 17 uur tot 2 uur 's nachts. Dan heb je genoeg voor een gezellige avond!
Vanaf Nha Trang zijn we weer met de bus naar het hooggebergte gegaan, Dalat. Een leuke stad met een aangename temperatuur. Vandaar zijn we in twee dagen met een gids en twee motorbikes door het hooggebergte naar de kust gereden. Onderweg door de minority villages, waar veel mensen echt nog in bamboo hutjes zonder electriciteit leven. En waar de kinderen van heinde en ver naar de weg komen rennen om ons even gedag te zwaaien.
Verder waren de uitzichten natuurlijk weer schitterend, koffie en theeplantages, heuvels zoals je die vindt in toscane's, echt weer super.
s'Avonds ergens in the middle of niks overnacht. Voor het eerst een plek waar niet iedereen op je afkomt met de vraag: motorbike??
Patrick wilde een zonnebril kopen in een winkel, zegt die winkelier ohhh no good. Alle andere brillen waren good, maar deze no good. Dus hij legde hem weer weg(??)
Maar goed, gisteren zijn we in Mui Ne beach aangekomen. We hebben diep in de buidel moeten tasten, maar voor 15 euro (hi hi) hebben we dan toch een bungalow gevonden, met zwembad en uitzicht op het strand mmmm.

Nog even iets over het weer. Ondanks de regentijd hebben wij het iedere keer weer erg getroffen. Af en toe een stevige bui, maar je bent alweer opgedroogd voordat je er erg in hebt. De temperatuur is tussen de 30 en 35 graden terwijl in de bergen de temperatuur eerder 25 graden was.
Het eten is hier prima. Ondanks alle verhalen over Vietnamezen die alles eten. Omdat wij hier de kaart vaak wel kunnen lezen (wat in China vaak nogal lastig was) weten we wat we kunnen bestellen. En zelfs in het plaatsje in de bergen lukte het ons om heerlijke vis, rijst en groente te krijgen.
En natuurlijk de spring rolls mmm.

Het wordt misschien wat saai, maar met ons gaat alles nog uitstekend. Nog even hier relaxen aan de kust met de mooie witte stranden voordat we richting Saigon gaan.

Aan iedereen de groeten en een dikke zoen.
Patrick en Marike