outback of Africa

Goeiemore,
Hoegaandit met jullie??
Zo dit was het Afrikaans voor vandaag.
Hier gaat het helemaal prima, het is hier warm in Windhoek maar we hebben de 40++ ook overleefd in de woestijn dus dit zal ook wel gaan.
Nadat we de pinguins hebben bekeken zijn we verder gereden over de Cape peninsula. Uiteraard zijn we naar Kaap de goede hoop gereden, een mooie rit over een woest landschap wat de afgelopen paar honderd jaar waarschijnlijk niet veranderd is (muv de asfalt weg). Onderweg kwamen we wat baboons tegen (bobbejaan op zijn Afrikaans). En uiteindelijk stonden we op het meest zuidwestelijke puntje van Afrika, je kijkt dan echt uit over de oceaan en dat het daar kan spoken kunnen we ons goed voorstellen. Daarna zijn we teruggereden over een supergave pas langs de kust (naam vergeten , maar Lija als je wilt weten welke pas dit is dan mailen we het nog, dit is echt een must)De great ocean road is mooi in Australie, maar deze weg was echt ongelooflijk. Wat een uitzichten over de ruige en hoge cliffs, en de weg die echt bijna over het water heengaat.
Kaapstad zijn we daarna voorbijgereden en we wilden langs de kust nog een mooie board plek zoeken. Bij een leuk strand stond echter een bord: kijk op de berg naar de kleur van de vlag. Wit betekent: 2 uur geen witte haai gezien, rood: de afgelopen 2 uur haai gesignaleerd kijk uit, zwart: hij is nu ergens aanwezig. Nu hing de kleur vlag er, dat aangaf dat het zicht te slecht was om te kunnen zien of er haaien waren. Ha ha, no chance dus dat Marie daar nog gaat zwemmen, we weten nu hoe groot ze zijn met hun dubbele rij tanden.
Een paar plekken verder waar het mooi scheen te zijn waren vrijwel verlaten, dus ook daar hebben we het boarden maar overgeslagen. We zijn weer meer het binnenland ingegaan en hebben op een paar mooie plekken gekampeerd. Het landschap was inmiddels veranderd in een droge kale vlakte, met wat lage bush. Het lijkt het echte Afrika wel.
Na 2 lange dagen in de auto zijn we bij een Kalahari trails reservaat geweest. Een reservaat van een professor die alles weet over de ecologie van de Kalahari woestijn, de gedragingen van de dieren en hun habitat. Daarmee hebben we een game drive gedaan waarbij ze van alles aan ons uitlegde over de omgeving en de mooie dieren. We bleven daar ook slapen in de middle of nowhere met een prachtige sterrenhemel!!
De volgende dag zijn we het gemsbok nat.park in gereden, nu met alle kennis over hoe dat gebied in elkaar steekt.
Dit is een nog rustige wildernis zonder asfalt wegen en zonder grote toergroepen. Helemaal goed dus. We reden langzaam door het hele park naar onze camping plek en onderweg bekeken we de gemsbok, springbok, jakhals, struisvogels, mooie vogels, rode duinen en nog veel meer. s'Avonds hebben we nog een ritje gedaan met een ranger om de andere nachtdieren nog te bekijken, ook weer een hoop gezien, maar helaas geen cheetah, luipaard of leeuw.
De volgende en derde dag hadden we het geluk dat we verschillende leeuwen en giraffen konden spotten. Maar de enige activiteit van de leeuwen die we gezien hebben was het wegjagen van de jakhalzen die hun prooi wilden opeten (klinkt spectaculair, maar duur was 3 sec, maar wel mooi).
Toe we wegreden zagen we nog drie dames leeuwen vlak langs de weg liggen, machtig mooi.
Met deze mooie dagen werd het weer tijd om door hetzelfde vlakke kale landschap naar de grens te rijden. En voor een Afrikaanse grensovergang ging alles prima, geen corruptie of ander gedoe.
Uiteindelijk kwamen we bij de fish river canyon aan, de een na grootste canyon van de wereld. Mooi uitzicht! Maar daar was het warm!!! Het leek de outback wel van Australie.
We zijn meer naar het noorden gereden en uiteindelijk 100 km voor Windhoek veranderde het landschap echt. We zagen bomen en bergen, en dat is altijd goed.
Hier zijnwe in een lekker hostelletje beland en morgen gaan we (Skoen)pa en (Skoen)ma halen, gezellig!!!!

Het mooie van het reizen hier is de natuur en de wilde beesten. Het jammere is dat de interactie met de mensen niet zo makkelijk is als in Azie. Je kunt niet overal zo maar heen, de armere wijken zijn niet geheel ongevaarlijk. Gelukkig zijn we Zuid Afrika zonder gedoe door gekomen (naons "akkefietje" in Ecuador weten we dat geweld enzo iedereen kan overkomen)en uiteraard hebben de meeste mensen hier de beste bedoelingen, maar wij kunnen niet altijd onderscheiden wie dat zijn. Gelukkig is Namibie wel wat anders dus we hopen hier wat meer contact te krijgen met de lokale bevolking (en dan niet alleen de blanke)
Maar even wat cijfers.
Namibie heeft een werkeloosheid van 40%, er wonen hier bijna 2 miljoen mensen, 21% (waarschijnlijk meer) is besmet met HIV. Er is een groot inkomen van het toerisme, maar helaas gaat dat geld meestal niet naar de lokale bevolking.
De meeste mensen spreken hier hun inheemse taal of Afrikaans, verder Engels en wat Duits. Namibie was eerst een Duitse kolonie, maar na de 2e wereldoorlog namen de Zuid Afrikanen (met hunapartheid) hier de boel over tot 1990!

Wij gaan in ieder geval morgen weer verder dit mooie land bekijken samen met Bram en Ria.((skoen) pa en ma )

Veel liefs Patrick en Marike