Baaie goed

Wat een prachtige vakantie in Zuid Afrika. 15 jaar geleden hadden we nog onze bedenkingen over vakantie vieren in Zuid Afrika. De apartheid die nog niet heel lang geleden was afgeschaft, de criminaliteit en het grote verschil tussen arm en rijk. Echter tijdens onze wereldreis 5 jaar later zagen we ook de mooie kanten van het land.
Nu tien jaar later wilden we iets van het continent Afrika ook aan de kinderen laten zien en dan is Zuid Afrika toch wel het meest makkelijke land om rond te reizen.
Oei wat mooi dat jullie dat gaan doen, maar is het niet gevaarlijk, was de vraag die we afgelopen weken geregeld kregen.
Er is in de afgelopen tien jaar best wat gebeurd in het land dus we konden daar niet heel goed antwoord op geven. Maar zolang er andere mensen naar Zuid Afrika gaan met kinderen en we de kranten niet vol zien staan met ellende hierover, gaan we ervan uit dat het goed te doen is.
En wat een geweldig avontuur is het geweest, met name voor de kinderen. Ze genoten van de wilde dieren, Jesper en Djoeke hebben echt goed door dat dit toch heel wat anders is als Emmen Dierenpark. Het enthousiasme en de twinkeling in hun ogen als we weer wat moois zagen, die zijn goud waard.
De prachtige kust met zijn hoge golven,niet geschikt om echt in te zwemmen, maar wel om bij de branding in te spelen, was een prima vervanging voor het zwembad waar ze normaal in zitten op de camping.
Djoeke die het steeds weer noemde: mama, wat ik zo leuk vind, is dat wanneer ik naar iemand zwaai, ze altijd heel vriendelijk terugzwaaien. Ik vind de mensen hier lief.
Verschillende keren kregen we te horen: Welcome in South Africa, I hope you enjoy your trip. En dat waren meestal gewoon mensen die we op straat tegenkwamen blank , licht of donkerbuin.
De campings die over het algemeen rustig waren , maar goede voorzieningen hadden en een prachtig uitzicht. Ook zijn er veel mensen die rondtrekken en in Lodges slapen, ook die waren enthousiast.
Jesper die met zijn rugbyshirt aan van de springbok (nationale rugbyteam van Zuid Afrika) door veel mensen lachend aangesproken werd als de nieuwe Springbok.
Ze zijn baaie mooi kregen we geregeld te horen.
Ook was jesper erg blij dat zijn tas met autootjes weer teruggebracht werd naar Kaapstad toen hij ze in de camper had laten liggen die opgehaald werd in het midden van het land omdat deze stuk was. De vrouw die ze gevonden had was eerder erg blij geweest met het eten en drinken wat we haar gegeven hadden, erg veel had ze niet te besteden.
Mijn fototas die ik had verloren bij Kaap de goede Hoop, kreeg ik terug nadat deze was afgegeven bij een jongen die voor een fooitje op de auto’s past.
Patrick die wat onzeker was op een chaotische plek in een dorp waar hij geen kant op kon met de camper en waar hij omringd werd door mensen waarvan hij niet goed wist welke bedoeling ze hadden. Gebarend kwamen ze op hem af. Willen ze geld? Moet ik het raam opendoen? Op de knieen wees hij onder de camper en rook naar de vloeistof die er uit kwam, hij lekt diesel werd ons meedegeeld. Later hebben er nog wat mensen onder de motorkap gekeken, ze doken er zo in zei Patrick verbaasd.
In Durban raakte ik in gesprek met een taxichauffeur, hij vroeg mij hoe het in Nederland was om te leven, hoe is de zorg geregeld. Krijgt iedereen zorg? Gaan alle kinderen naar school? Heeft iedereen te eten? Tsja……
De corruptie, de extreme armoede, de criminaliteit, de slechte behuizing voor velen, de zorg die niet goed geregeld is voor iedereen, school wat wel verplicht is maar niet mogelijk is voor iedereen. Ook dat is een kant van Zuid Afrika.
En wat vinden de mensen van ons, de tourist die in de luxe van hun land geniet?
Die toeristen zijn van harte welkom, werd me verzekerd door iemand uit een township in Kaapstad. Zij brengen geld, zij brengen banen, sommigen komen in de townships. Vroeger waren de blanken die in een township kwamen altijd iemand van de politie. Mensen waren bang voor de blanken. Nu komen er mensen en zelfs kinderen. Onze kinderen zien jullie kinderen, ze omarmen jullie kinderen, ze lachen daarmee en willen even voelen aan de haren. Zij zullen toch de toekomst samen moeten maken.
Wij zijn de afgelopen 3 ½ week overall geweest waar we heen wilden gaan, we hebben de dingen gezien die we wilden zien. En alles was mooier dan we dachten. Je moet opletten op je spulen, je moet opletten op de kinderen en op jezelf. In grotere mate dan wat we gewend zijn. Maar daar kregen we ook een hoop vriendelijkheid en hulp voor terug. Omdat de mensen gewend zijn dat je elkaar soms nodig kan hebben is behulpzaam iets heel normaals, iets wat we in Nederland nog weleens vergeten.
Negatieve ervaringen hebben we in het geheel niet ondervonden en dat geldt voor bijna iedere tourist.
De grote problemen in het land, daar kunnen wij niets aan doen. Een goede regering zonder corruptie zou het moeten doen, samen met de mensen en de vele prachtige mogelijkheden die het land heeft.
Ondertussen kunnen wij als buitenstaander van het moois genieten, wat vriendschap respect en vakantiegeld afgeven aan de mensen.
Zoals Jesper zei: Ik ga Zuid Afrika wel missen hoor.
Waarop Djoeke wijs antwoorde: Maar niet vergeten.
You can leave Africa but Africawon’t leave you…. (maar dat wist ik al)
(voor diegene die tips wil hebben over reizen door dit land, mijn enthousiasme is groot om ze te delen)