Tramping!!!

G'day!!!

Iedereen de kerstdagen weer overleefd?? Wij ternauwernood, maar het was een leuke manier van kerstvieren, daar in de bergen.
Maar eerst even over de rest wat we gedaan hebben.
We zijn vanuit Methven verder de bergen in gereden. Onderweg kwamen we langs lake Tekapo, zegt jullie weinig, maar dat is het meest blauwe/turquoise meer wat we ooit gezien hebben. Door de samenstelling van het water krijgt dit meer en het meer waar we daarna heenreden een onnatuurlijke kleur, zelfs als het bewolkt is.
Vandaar zijn we verder gereden langs lake Pukaki, via een zalmkwekerij, naar Mount Cook. Tussen het grote massief met de besneeuwde bergtoppen en de gletsjers hebben we ons geinstalleerd op een zogenaamde campsite.
De volgende dag dachten we wakker te worden met het mooiste uitzichtm helaas, dichte mist en regen. Gelukkig trok dit een beetje bij zodat we daar nog 2 wandelingen naar de gletsjers hebben kunnen doen. Je hoort daar het gerommel van de lawines op de achtergrond.
's Middags zijn we weer naar de kust gereden, Oamaru, om daar een pinguin kolonie te gaan bekijken. Daar zit een kolonie van de kleine blauwe pinguin die 's avonds als het donker wordt aan land komt na een dag zwemmen in de oceaan. En in het echt waggelen ze dus ook, ze laten zich aanspoelen op het strand, schudderen wat en gaan al waggelend verder het land op. Echt een leuk gezicht. Zo zagen we dus ruim 100 pinguins aan spoelen in groepjes van 20-30.
Gelukkig hadden we hier de volgende ochtend meer geluk, vanuit de auto konden we de zon op zien komen over de oceaan. We zijn door de groene heuvels met overal schapen en de oceaan op de achtergrond, gereden naar Dunedin. Vandaar hebben we het schiereiland Otago Peninsula beozcht. Een schiereiland met een heleboel ecotoeristische activiteiten. Je ziet daar de zeeleeuwen, we zijn naar een albatros kolonie geweest en we hebben nog een yellow-eyed pinguin gespot. We kregen tijdens een toer ook nog erge leuke weetjes te horen over de albatros, best leuk om te horen allemaal.
Overal kun je mooie stukken lopen, naar strandjes, cliffs enz.
De volgende dag begon het weer met regen en wind, wat nou zomer in Nieuw Zeeland? Maar we hadden een mooie auto tocht voor de boeg. Langs de kust en door het natuurgebied Cathlin, naar het zuiden en onderweg allemaal korte wandelingen naar mooie cliffs, vuurtoren, strand en het meest zuidelijke puntje van het zuider eiland.
Bij 1 strand kwamen we nog 2 yellow-eyed pinguins tegen, dit zijn wat grotere pinguins dan de blauwe pinguin. We konden ze van een afstandje heel lang bekijken en zien hoe ze over de stenen heen hobbelen. Ze blijven leuk.
In Invergarcil kwamen we een Nederlands koffiehuis tegen!! Daar hebben we even warme choc met speculaas genomen. En....een zak drop, stroopwafels en speculaas gekocht.
We zijn uiteindelijk doorgereden naar Te Anau. Dit is een drukbezet plaatsje met een hoop activiteiten en tramping, oftewel hiking, wandelen what ever. De eerste dag hebben we dan ook een stuk gelopen, maar een grotere track moest nog even op zich wachten omdat het nog volgeboekt was. De volgende dag werden we wakker met een strakblauwe lucht. Dat is best bijzonder voor een gebied waar gemiddeld 11 tot 20 meter regen per jaar valt. Wij zijn over een schitterende weg door de bergen en langs het Te Anau meer naar de Milford Sound geweest, een van de fjorden. Strakblauwe lucht, enorme bergen met sneeuwtoppen en een groen regenwoud, het is hier echt mooi. We hebben nog een track omhoog gedaan om een schitterend uitzicht over deze bergen te hebben. Daarna kwamen we dan echt in de fjord. Je kunt hier allemaal boottochtjes doen, maar wij hebben natuurlijk onze nieuwe hobby, dus wij zijn gaan duiken.
Omdat je hier zeewater hebt waarop er heel veel zoetwater valt is het hier een bijzonder gebeuren onder water. Het zoete water houdt veel zonlicht tegen waardoor het veel donkerder is dan normaal. Hierdoor leeft hier een speciaal soort koraal, verschillende vissoorten en ander organismen die normaal op minstens 200 meter diepte leven. Langs een vreselijke steile muur die ook nog 320 meter naar beneden loopt konden we dit allemaal bekijken. Best speciaal, maar koud!!!! We hadden een dik wetsuit aan, kregen warm water in de nek gegoten na iedere duik en warme soep(niet in de nek). Maar bijzonder was het. Met name ook omdat je uit het water weer in dat kleine bootje zit en tegen steile wanden aankijkt met een hoogte tot maximaal 1700 meter!! Verschillende watervallen, en mistige wolken rond de toppen die dit geheel erg mysterieus maakt. Niet gek dat Cook er in de 18e eeuw de eerste keer niet verder durfde varen.
Dit was dus ook weer een mooie ervaring!

Toen was het dus echt tijd om wat serieuzer aan het werk te gaan en een track te gaan lopen van 3 dagen. Ze hadden drie dagen regen en wind voorspeld dus dat zou een leuke kerst worden!
Slaapzakken en regenpakken hadden we gehuurd, en de rugzakken werden volgepropt met van alles, maar met name eten! Patrick mocht 10 scones mee, maar dan op de voorwaarde dat Marike de kerstboom mee mocht nemen (en dat was maar goed ook, want ik was de enige die een kerstboom meenam, en anders hadden we gewoon zonder gezeten!).
Het begon met een stuk door het bos, langs het meer. Daarna werd het tijd om aan de klim te beginnen. Gelukkig was het prima weer, wel bewolkt, maar niet te warm of koud en geen regen. Na ongeveer 900 meter stijgen kwamen we eindelijk boven de boomgrens en konden we genieten van het mooie uitzicht over het meer en de bergen om ons heen. Schitterend mooi natuurlijk. Na nog een stukje genoten te hebben kwamen we in de berghut. Daar lagen alle vieze sokken schoenen verspreid en overal van die natte stinkende zweetshirtjes. We konden kiezen uit 2 slaapkamers, en lagen gezellig met nog 25 man op 1 kamer. Maar we hadden vanuit de keuken/eetzaal wel een superuitzicht!!!
De volgende dag werd het pas echt mooi. Ondanks het miezerige weer kon je nog wel genieten van het uitzicht. We liepen over verschillende bergkammen en richels van berg naar berg.
Uiteindelijk moesten we weer steil naar beneden en kwamen we weer in het regenwoud uit. Met het vele mos, de watervallen en de mistflarden leek het net of we zo de filmset van Lord of the Rings binnengelopen waren.
Via zigzagweggetjes, waarvan je weet dat het veel spierpijn gaat geven, kwamen we weer in de hut uit.
Daar zit je dan wel weer gezellig met alle anderen, die je gek genoeg tijdens het lopen bijna niet ziet.
We hebben ons weer volgepropt met stroopwafels, koek, en warme choc. Ook ons 2 e kerstmaal was zo'n zakje gedroogd voer, waar je warm water bij doet, mjammie!!!
Vanmorgen zijn we voor het laatste stuk gegaan, en schitterend weer!!! Spierpijn!!!!!!!
Maar goed we zijn weer terug in Te Anau, en vanavond wordt het dan maar tijd voor een echte maaltijd, Pizza!!

Morgen trekken we weer verder richting Queenstown, ff kijken of daar nog wat te beleven valt,

Groetjes Patrick en Marike