Wat een ruimte!!!

Hoi,

We hebben net de stof uit onze oren gewassen, onze blaren op de billen ingesmeerd met vaseline en het toilet bezocht. Kortom we zijn terug uit de Gobi woestijn!
Nadat we twaalf dagen geleden Ulaan Baatar verlaten hadden kwamen we direct terecht in de inmense leegte. Mongolie telt ongeveer 4 miljoen mensen waarvan er 2 miljoen in Ulaan Baatar wonen, 1 miljoen in een aantal andere steden, en dus 1 miljoen in de rest van het grote land.
De eesrte 5 dagen zaten we in de woestijn. Onderweg zag je rechts een paar paarden, kamelen, geiten en af en toe een Ger tent, verder was het een schitterend vergezicht met steeds verschillende kleuren. Links zag je eigenlijk hetzelfde, achterom zag je een stofwolk van de auto en voor ons konden we de weg zien, die we in Nederland geen weg zouden noemen, maar een karrespoor (bobbel piste). De woestijn bestaat grotendeels uit zand en kleine steentje, verder zie je een hoop steppe gebied, soms wat bergen en mooie zandduinen. We hebben ook nog op een ijskap gelopen midden in de woestijn.
Onderweg sliepen we voornamelijk in Gertenten. Dit zijn ronde tenten/hutjes zie foto, waar de nomaden het land doortrekken. Ze verhuizen ongeveer 4 keer per jaar, en we zagen dan ook een hoop auto's/vrachtwagens/stieren/paard en wagen volgeladen. Wanneer de vrachtwagen de berg niet opkwam moesten er een paar uitstappen om voor op de moterkap te gaan zitten. Meer druk op de voorwielen ha ha.
Eigenlijk was het voor ons een soort kamperen in een luxe tent. In deze tent staan een paar bedden, een tafeltje en een houtkachel. Die hadden we echt nodig want 's nachts is het best koud. Dus in de ochtend was het afwachten wie de meeste lef had om hem aan te steken (in de kou).
In de middle of niks hebben we uiteraard wel af en toe wat problemen gehad met de auto, regelematig oververhitte motor en twee lekke banden. De tweede lekke band gebeurde nadat de eerste nog niet gerepareerd was dus dat betekende een stukje lopen.
Na 5 dagen gingen we het groene gedeelte in. Dit waren eerst een paar plukjes gras tussen de zandstukken door, maar later werd het echt groen. Weer ontzettende mooie vergezichten van groene bergen zonder bomen!
Het is echt apart om uren in de auto te zitten en heel weinig tegen te komen.
We zijn twee dagen bij een nomaden familie geweest en hebben kunnen zien hoe zij hun dag doorbrengen in en rondom zo'n Ger. Ze zorgen voor hun (best grote hoeveelheden) vee bestaande uit koeien, Yaks (ander soort koeien), paarden, geiten en schapen. Ze lopen allemaal ergens los in kudden. Wanneer zo'n man dan zijn kudde kwijt is gaat hij gewoon te paard op zoek, vraagt hier en daar rond of iemand zijn kudde gezien heeft en dan haalt hij ze weer bij elkaar.
Echt als je reincarneert als koe of paard, probeer dan in Mongolie terecht te komen, wat een mooi leven en wat een vrijheid hebben deze beesten vergeleken met Nederland.
Maar we kunnen proberen uit te leggen hoe inmens en mooi de natuur is, maar of het lukt, misschien met de foto's
We hebben zelf ook nog paard gereden. We moesten wel een dag van te voren aangeven dat we wilde paardrijden want ze moesten tenslotte eerst nog even gevangen worden.
Het was een erge mooie rit door vulkaanachtig gebied, maar het kostte voor Patrick wel een paar blaren tussen de billen, hi hi.
En de volgende dag gewoon weer hobbelend in de Russian Jeep.
Als je van een trilplaat wandelende nieren krijgt dan zitten die van ons ergens in de knieholten en zijn al onze andere loshangende buikorganen ook wijd verspreid door het lichaam. Want eerlijk waar om al die mooie plekken te bereiken was best afzien over die hobbelweggetjes.
Maar goed we hebben mooie dingen gezien van het Mongoolse leven. We hebben genoten van de schapenvetjes en ballen gehakt in het eten, zonder groenten met veel noodles, drie keer op een dag(vanavond gaan we weer lekker ergens in een restaurantje eten!). Je moet trouwens ook niet altijd zien hoe ze je eten klaarmaken, want dan wordt de eetlust ook minder.
Vandaag zijn we nog in een National park geweest waar ook de laatste wilde paarden rondlopen, de Przewalski horse. Dankzij een project van een Nederlands echtpaar. En warempel we hadden vanmorgen bij het ontbijt tomaten, brood en bijna Nederlandse kaas. Onze gids en chauffeur zagen opeens dat we toch best veel kunnen eten.
Prins Willem Alexander en prinses Maxima komen ook volgende week naar dit kamp wij hebben vast even op hun bed in hun ger gelegen. Ze krijgen een aangepaste ger met een groot bed, wc en luxe douche er aan vast gekoppeld, tja verschil moet er wezen.

Nu weer in de hoofdstad die er zonder al die regen en natte sneeuw toch anders uitziet.
Zondag gaan we weer verder zodat we maandag in Beijing aankomen. We hebben ook daar ontzettend veel zin in !!! Lekker fietsen door Beijing.

Het is leuk om de vele reacties te krijgen, en te horen hoe het in Nederland gaat.
Iedereen met reiskriebels geven we het advies: gaan!!

Groetjes