Costa del China, en Chinese toeristen

Hallo!!
Na een paar drukke dagen in Beijing waarbij je in 1 oogopslag meer mensen ziet dan in twee weken mongolie, zijn we even lekker wezen chillen aan de kust. De treinreis verliep prima en we kwamen op de juiste plek aan, Shanhaiguan. Dit is een klein plaatsje wat bestaat uit een oud gedeelte omsloten door deels gerestaureerde stadsmuren en daaromheen een wat moderner gedeelte.
Wij belandden in het oude gedeelte, in een guesthouse midden in een wirwar van kleine nauwe steegjes. Om het guesthouse waren veel huizen afgebroken, was 's avonds geen straatverlichting en zag je alle oudjes overal op de hoek zitten.
Het guesthouse zat vol met Chinese werknemers en studenten dus 's morgens om 7 uur dachten we dat er markt was op het plaatsje voor onze deur, maar nee dat waren onze buren. In het stadje waren weinig/geen andere westerse mensen, dus wij hadden alle bekijks.
Van deze plaats konden we op de fiets naar de kust, waar de grote muur de zee inloopt. Het was wel even lekker om de zee te zien en een wat frisse wind te voelen.
Nadat we daar even rondgelopen hadden wilden we de fietsen weer oppakken om verder te gaan. Toen kreeg Marike haar slot niet meer open!! Dat gebeurt thuis nooit, maar hier... Een oude man met paard kwam al even kijken wat er aan de hand was. Later kwamen er ook twee jongere mannen die het slot er even af hebben gesloopt zodat we weer verder konden. We waren allang blij dat ze niet dachten dat we die fiets aan het jatten waren.
Dus wij weer verder, nu naar de plek waar de muur de bergen inloopt. Daar zagen we heel goed de oude restanten van de muur die helemaal overgroeit is met gras en bomen, die dan overgaat in de het gerestaureerde deel.
We hebben een stuk omhoog geklommen waarna je kunt genieten van een schitterend uitzicht. Hier was het niet zo toeristisch behalve dan een paar Chinese toeristen die met ons op de foto willen.
Oftewel een heerlijk dagje.
Later in het stadje gebeurde er ook weer wat, wat je thuis niet zal gebeuren. Zag Marike een hondje uit een brommer/fietsmandje vallen, er rolde een klein bolletje wol over de straat. Voordat Marike kon reageren was de dame op de bromer al de bocht om. Stond Marike met dat hondje, niet ouder dan 6 weken, in haar handen. Andere omstanders reageerden niet en vertel maar eens in het Chinees dat je een hondje hebt gevonden. Gelukkig kwam het vrouwtje na 5-10 minuten terug gereden met enige paniek in haar ogen. En natuurlijk grote lachers toen er een westerling met haar hondje in de handen stond. Veelmaals Sank joe en daar ging ze weer.
's Avonds nog even kunnen genieten van Chinees volksdansen voor bejaarden in veelgekleurde kledij, maskers en make-up. Ja het stadje was levendiger dan we dachten.
Maar nu echt ff vakantie houden, dus op naar Beidaihe waar het net de Turkse kust was maar dan met Chinezen en een paar Russen. Heerlijk even van het mooie weer genoten en kunnen bekijken hoe de Chinezen naar het strand gaan (zie foto)met paraplu, badmuts, grote zwembroeken en tent.Ze bouwen een tentje op, breken hem weer af en verzetten hem 5 meter en na een uurtje pakken ze alles weer in en gaan ze weer.
Na een beetje kleur op onze bleke lijven (ach..)met de bus terug naar beijing.
Beijing weer in de rondte gefietst, temple of heaven bekeken en de underground city gezien. Beide indrukwekkend mn underground city. 1000 km lange gangen 8m onder de grond waar 300.000 mensen 3-6 maanden konden verblijven indien de oorlog met bijv. de Russen uitbrak. We konden er niet heel veel van zien omdat de meeste gangen voor publiek zijn afgesloten o.a. in verband met verdwalen.
Verder zijn we door de Hutong gefietst. Dit zijn de wijken met nauwe steegjes en kleine authentieke huisjes waar de mensen ook veel op straat leven. Hier is het echte Chinese leven aan de gang. Ze kijken enigzins verbaasd als er weer een paar westerlingen de steegjes doorcrossen maar lachen vriendelijk als je ze op zijn chinees goeiendag zegt (alleen de uitspraak tja die is nog lastig, vandaar dat ze waarschijnlijk lachen).

Gisteren een Chinsese dagtocht naar de muur gehad. We zijn een hele dag met Chinese toeristen en een Chinese gids in de bus op pad geweest.
Het begon al toen we opgehaald werden met de taxi, we gingen niet direct naar het busstation, maar reden er voorbij. In het Chinees werd uitgelegd dat het wel goed zat maar dat wee eerst gingen eten. Daarna werden de mannen van de tour boos op de taxichauffeur en gingen we rechtsomkeert, maar werden we er ergens uitgegooid waar nog niet die bus zou staan. Uiteindelijk zijn we in een bus gedropt die in ieder geval naar de muur zou gaan en de ming tombs, onze eigen bus hadden we kennelijk gemist door het omrijden met de taxi (who knows!?)
We zijn dan ook wel bij de muur en de ming tombs geweest. Echter we hebben ook verschillende winkels, tentoonstelling en academy voor chinese geneeskunde (waar ze je alleen wat aan willen smeren dus niet interessant)bezocht. Dit allemaal met op de achtergrond continu chinees geouwehoer van de gids door de microfoon. Zelfs in de bus wist ze van geen ophouden. Uiteindelijk was ze zelfs een soort quiz aan het doen, echt ongelooflijk. Terwijl de mensen wel allemaal erg aardig waren, alleen konden we ze niet verstaan.
Kortom vermoeiende dag.
Tip:neem zelf gewoon openbaar vervoer en sla de ming Tombs over.
Vandaag nog in Beijing beetje relaxen, vanavond gaan we naar Datong met de nachttrein (kaartje kopen was weer geen probleem, gewoon de plaats aanwijzen en de datum opschrijven). Datong ligt iets (800km)westelijker en meer het binnenland in.

Uitspraak uit de loneley planet:Food should be one of the main reasons you come to China in the first place.
Daar is niks over gelogen, wat een heerlijkheid.
We wijzen in ons plaatsjesboek gewoon een kip of varken aan, verder een kom rijst en wat groenten, en we krijgen iedere keer weer wat anders maar heerlijk eten. In beijing hebben ze vaak wel een Engelse kaart, maar daarbuiten niet en dan kan je er ook helemaal niks van maken.

We hebben er weer zin in om verder te gaan, iedereen bedankt voor reacties, we kunnen niet alles persoonlijk beantwoorden, maar vinden het wel heel leuk.

Veel liefs Patrick en Marike
p.s Sirin kun jij je email adres doormailen naar onze gmail, ik heb hem niet (meer).