Wow

G'day!!!

We waren gebleven bij het bericht dat we langs de eilanden van Whitsundays waren gesjeesd. Daarna werd het natuurlijk tijd om op een wat rustigere manier van deze mooie eilanden te genieten. We hebben een bootje genomen naar South Molle (een van de eilanden) en daar konden we aan het strand kamperen. In Australie hebben ze een heleboel campsites in de National parks. Hiervoor moet je een permit aanvragen, en dan kun je daar kamperen. Er zijn daar, buiten soms een toilet, geen faciliteiten. Zo'n campsite hadden we dus op South Molle!!
Dit eiland hadden verschillende tracks waarbij je mooie uitzichten kreeg van alle andere eilanden, helemaal super dus weer (zie foto).
We waaiden wel bijna weg met ons ietwat instabiele tentje, maar zo bij het strand kamperen is wel heel idyllisch.
De volgende morgen gingen we vroeg weer naar het vaste land, om weer langzaamaan af te zakken. De highway is hier zoals de B weg er bij ons uitziet. Dus geen grote snelweg, en je kunt zo nog prima wat van de ietwat heuvelachtige en groene omgeving zien.
Onderweg weer gestopt bij een national park aan de kust, cape hillsborough. Hier hebben we dan ook weer een stuk gelopen en geluncht met een uitzicht over de hele baai!
s'Avonds zijn we in Mackay beland, een wat saai stadje, maar hier hadden we ff tijd om de wekelijkse beslommeringen weg te werken, oftewel de was. Dit is een van de weinige huishoudelijke taken die we ook hier nog moeten doen.
Hiervandaan zijn we door het achterland naar Blackdown table land gereden, een soort zandplateau op 600 meter hoogte tov het vlakke land van Queensland. Hier hebben we ook weer gekampeerd, midden in het bos.
We worden echte die hards wat betreft kamperen zonder alle moderne faciliteiten!!
Ondanks de soms wat onverharde en hobbelende wegen in deze national parks doet onze camper het nog prima, hij heeft af en toe wat start problemen, maar echt geweigerd heeft hij nog niet.
In het volgende nat.park, Cania Gorge, kwamen we op een camping die net overgenomen was door een stel Nederlanders. Zij waren de drukte van Nederland beu en zijn dus in een mooi natuurgebied beland down under. En geloof ons, het is hier echt een stuk rustiger. De wegen zijn vrij, in de parken kom je vrijwel geen mensen tegen, iedereen zegt elkaar nog gedag en zelfs op de mooiste plekjes van de nat.parks zijn we vaak met zijn tweeen (buiten de wallabi's dan, die we in het laatste park echt veel tegenkwamen).
Hierna was het wel weer tijd om wat meer drukte op te zoeken en dus weer richting de kust te rijden.
We zijn naar Hervey Bay gereden, van waar we naar Fraser island zijn gegaan. Dit is een zandeiland, en onderdeel van een groter sandy national park. In het midden van het eiland heb je nog een heleboel tropisch regenwoud, maar aan de randen heb je parelwit strand en super gave zandduinen.
Hier kun je alleen met 4wd rijden omdat er geen verharde wegen zijn, en de manier om van noord naar zuid te rijden is over het strand. Dus wij hebben een klein 4wd autootje gehuurd en onze rijkunsten aan elkaar tentoongespreid. Patrick heeft nog last van zijn bult op zijn hoofd van het omhoogstuiteren, en hij is maar 1 keer bijna op zijn kant gegaan (boomstronk!!).
Maar het was wel supergaaf om door deze mulle zandwegen te rijden en een beetje over het strand te skeuren.
Ook hier hebben we weer gekampeerd aan het strand. s'Avonds kregen we nog bezoek van een Dingo (wilde hond) maar hij had gauw door dat hij niet mee mocht eten dus ging hij weer verder op zoek naar eten.
Helaas kun je hier aan het strand niet zwemmen door de stroming, maar ook vooral wegens onze grote vrienden met van die vinnen op hun rug.
De meren op het midden van het eiland, daar kun je prima even afkoelen (zie foto's). Ze hebben allemaal verschillende kleuren en zijn ook weer schitterend!!
Na 3 dagen was het tijd om weer terug te keren, zonder schade!!
Gisteren zijn we via Rainbow beach (de naam zegt het al, en hij stelt niet teleur)naar Noosa gereden. Een leuke kustplaats a la Bergen aan zee. Het ziet er mooi uit, maar ook een hoop kauwe kak.
Kortom erg toeristisch, en daardoor ook meteen een stuk duurder. Morgen zetten we koers richting ons verlopig laatste rustpunt in Australie Brisbane vanwaar we Dinsdag naar Nieuw-Zeland zullen vliegen.

We komen hier nog niet echt in de kerstesfeer, daarvoor missen we toch echt een beetje de ideale klimatologische omstandigheden. Maar op de camping worden de caravans af en toe wel erg mooi versierd, en hoor je de kerstliedjes spelen. Maar de kerstman in dik pak met 35 graden, dat klopt voor ons niet helemaal.

Groetjes Patrick en Marike