Ride a wave!!

Hi there!!

Ja ja we hebben Melbourne heelhuids gehaald. Patrick met blauwe tenen, Marike met een halve whiplash (was gelukkig hersteld na 1 1/2 dag, dat gaat snel met zo'n whiplash)en spierpijn rondom de schoudergewrichten. Kortom we hebben de hele week op onze bodyboard gelegen.
Patrick wist op de tweede dag al zijn board te breken, vraagtekens bij de diverse surfshop houders, maar Patrick kreeg het voor elkaar.
Met het bodyboarden is het namelijk de bedoeling dat je op het topje van de golf meesurft, dus vlak voordat hij breekt. Daarna word je vooruit gekatapulteerd en surf je mee over de gebroken golf. De eerste dag probeerden we gewoon wat gang te maken en met zo'n golf mee te drijven vlak nadat hij gebroken was. Maarja, Pat wilde alleen de hoogste golf, en dan ook op top van die golf. Ha ha, moet je wel je board goed vasthouden, anders klap je recht naar beneden en breek je dus je board.
Maar Marike had inmiddels ook door hoe je dus nog heftiger met zo'n golf mee kon, en wilde ook wel meesurfen op top van die golf. En die brak geen board, maar knalde ook hard naar beneden, dat ze zich afvroeg of ze ooit nog boven kwam drijven en of haar nek nog de goede proporties had. Maar gelukkig vind je de weg vanzelf weer naar boven , je zit tenslotte met een koord aan je board vast.
Ondertussen had Pat weer een nieuw board gekocht, met de gedachte, we krijgen ons geld wel terug bij die winkel twee dorpen terug. Ha ha, geen geld terug, wel een nieuw en nog beter board. Dus inmiddels slepen we met 3 boards rond.
Nadat we deze eerste miskleunen overleefd hadden ging het al wat beter en uiteindelijk werd het echt de sport om vlak voor zo'n golf snelheid te maken, zodat je op het topje van die golf beland en dan keurig met leuke snelheid over het water heen surft.
Wat een gesprek over alleen het boarden, maar het was echt lache. We zijn zo de hele great ocean road af gegaan. En de golven van de zee zien we nu met hele andere ogen. Zijn ze leuk om op te surfen of niet.
De weg zelf was een schitterende kustweg, met diverse mooie uitzichten, mooie cliffs, mooie strandjes enz. De campings lagen allemaal op een paar meter afstand van de zee, dus helemaal niet verkeerd.
Onderweg hebben we ook de eerste wilde koala's gespot, das toch leuker dan in een reservaat. Je ziet ze slapen in de bomen op het puntje van de hoogste takken. Ga dan ergens veilig bij de stam zitten zou je zeggen??!!
Eentje kwam zelfs s'morgens tijdens het ontbijt langs de bus lopen. Het zijn echte beertjes als je ze zo ziet lopen (zegt Pat, Mariek zat natuurlijk weer op de wc)
Ook kwamen we nog een aangestrande pinguin tegen. Die blijven echt grappig, we laten Antarctica toch nog op ons verlanglijstje staan.
Uiteindelijk zijn we teruggereden, eerst nog dat boardje omgewisseld, en zijn we weer langs Melbourne gereden. Nu naar Philip island, bekend om zijn grand prix motorraces (zegt Patrick??). Daar kwamen we bij een strand aan!! Ik (Marike) dacht dat ik het surfen nu wel een beetje onder de knie had, not....
Golven van een paar meter hoog, dat betekent dat je met je boardje richting de zee moet zwemmen. Door die enorme branding, om bij het begin van zo'n golf aan te komen. Maar bij iedere gebroken golf lig je weer van je boardje, loopt het zeewater door je neus, bijholten en oogkassen.
Ja de ideale manier om een verstopte neus of bijholte ontsteking te verhelpen is body boarden in wilde golven in het zoute water. Niks geen otrivin meer nodig, alles loopt zo je neusgaten uit!
Er stond ook een hele rits life guards aan de kant te wachten, dat was dus eigenlijk al een teken dat dit niet voor beginnende Nederlandse body boarders geschikt is, die normaal alleen in het IJsselmeer of in de Noordzee dobberen.
Toen ook de stroming nog tegen werkte zijn we naar een iets rustiger strandje gegaan. Gelukkig ook nog gewoon hoge golven (meer vrouwengolven, zijn niet de woorden van Marike). Maar daar hebben we ons een paar dagen vermaakt. Prima surfstrandje, leuk kampeerplekkie en gezellige terrasjes in de buurt. Het lijkt wel vakantie!!
Uiteindelijk werd het weer tijd om terug te gaan naar een grote stad om die ouwe klere bus in te leveren. Gelukkig heeft hij het uberhaupt gehaald.
Het is de afgelopen dagen erg warm geweest, we hebben zelfs een tropische regenbui gehad. De eerste in vele maanden. Maar hoe het hier werkt weten we niet. Maar af en toe komen er van die donkere onweerswolken aan, echter ...er komt geen regen uit. Terwijl dat hier wel hard nodig is. Onze buren van de camping vroegen al of we van die ene bui weggespoeld waren...?? Hoezo weggespoeld, dit is een bui die wij altijd hebben na een warme dag in Nederland.

Nu zitten we in warm Melbourne. Morgen gaan we bij Joop Knelange langs, een bekende van ons.
En dan wordt het tijd om down under te verlaten.
Eerste moeten we 9 + 11 + 2 uur in verschillende vliegtuigen verblijven. We vliegen via Bangkok, helaas zonder stop over, want dan hadden we nog ff kunnen shoppen (oh nee tassen zitten vol) en lekker kunnen eten!!
We zullen ongeveer 2 1/2 week in Zuid Afrika blijven en rijden dan naar Namibie om daar Bram en Ria te zien, ja ja (schoon) ouders op safari. Errug gezellig zal dat worden!!Dan gaan wij nog naar Botswana en waarschijnlijk de auto terugbrengen naar Zuid Afrika. We willen nog met openbaar vervoer naar bv Tanzania omdat openbaar vervoer toch de manier is om de lokale bevolking te zien. Maar dat hangt nog van de tijd af.
Genoeg te doen dus.

Veel liefs Patrick en Marike