Op een heel klein bruggetje zat een krokodilletje.

Iehhhhh, we zagen een krokodil over de weg lopen!!!
Nee, dat kan toch niet, die zijn toch niet op de camping…..
Maar de blik in hun ogen was echt angstig. Patrick mocht eerst niet gaan kijken want wie weet was hij er nog.
Uiteindelijk won de nieuwsgierigheid en wees Jesper de plek aan waar ze hem zagen lopen.
Was het echt geen chipmunk?? Nee mama, echt het was een krokodil.
Tussen 2 camperplekken in een kleine waterpoel zagen we uiteindelijk 2 kraaloogjes boven het water uitsteken.
Mmmmm is dat niet link met al die kleine hondjes die hier toch ook rondlopen. En hij was niet heel groot (ongeveer 4-5 feet), maar dat zijn Jesper en Djoeke ook niet.
Dus toch maar even iemand gewaarschuwd waarna er uiteindelijk vier parkwachters kwamen om te bedenken hoe ze de alligator weer terug konden krijgen naar waar hij zich het prettigst zou voelen ( en wij ook!!). Jesper en Djoeke waren uitaraard trots dat zij diegene waren die hem ontdekt hadden.
“Jullie geloofden ons niet hé ?!”
De camping die op een uitloper van een schiereiland zit, st George state park in Florida, was in de afgelopen maanden een paar keer ondergelopen door de regen waardoor deze alligator waarschijnlijk de weg was kwijt geraakt.
Waar we wel al eerder alligators gezien hadden was tijdens de swamp tour vlakbij New Orleans. (swamp is ondergelopen bos). Overigens een mooie tour waarbij vele alligators, schildpadden, vogels, slangen, een raccoon en wilde zwijnen te zien waren, temidden van een mooi natuurgebied. We zijn vanaf New Orleans door Louisiana en Alabama gereden. Maar dat zijn echt de uitlopers van de staten dus je bent binnen 1 dag alweer in de volgende staat om uiteindelijk in Florida terecht te komen waar we de laatste paar weken door zullen brengen.
Nu hebben we toch al aardig wat stranden mogen bezichtigen in de afgelopen paar jaar, maar de stranden hier in de panhandle van Florida komen wel in de top drie te staan. Vergelijkbaar met white Sundays of Fraser Island in Australie.
Hagelwit fijn zand, blauw turquoise water en strakblauwe lucht. Beter kunnen we ze niet bedenken. Bij Pensacola beach state park rijd je op een small eiland waarvan de geasfalteerde weg gewoon over het zand is gelegd. Voor je gevoel rijd je dus op het strand. Dan hebben ze hier in Florida ook nog de beste state parks met hun campings, waardoor we op schitterende plekken komen te staan. Bij Pensacola beach stonden we tussen de duinen op loopafstand van het strand, even verderop stonden we bij wat vismeertjes en konden we met de fiets door de duinen naar het strand. Die alligator kwamen we tegen terwijl we uitkeken op een lagoon en achter de camper de duinen begonnen waar de reeen rustig rondliepen te grazen. Het laatste state park van de Mexicaanse golf die we bezocht hebben was op een eiland wat we via een lange brug (we hebben veel lange en hoge bruggen gehad in de afgelopen 2-3 weken) konden bereiken. Ook hier stonden we weer in de duinen.
Het lijkt wel alsof we bij Bergen/Schoorl zijn, gaf Patrick in het begin nog aan. En dat is ook zo. Echter het zand is wat witter en fijner, de zee wat meer turquoise, het weer is iets aangenamer en de stranden zijn wat minder drukbevolkt. Dus er bestaat toch wel enig verschil…..
Jesper weet inmiddels dat hij nadat hij Sven Kramer en astronaut is geworden hij helicopter en straaljagerpiloot wil worden. Deze keuze heeft hij gemaakt nadat we een national marine museum hebben bezocht waarbij er vele vliegtuigen, straaljagers en (op schaal nagemaakte) vliegdek schepen te zien waren. Uiteindelijk wil hij rugbyspeler worden (buurman Anton zal dan wel trots op me zijn), dus hij heeft nog een lange weg te gaan. Na een paar schitterende dagen langs de kust zijn we verder Florida ingereden en zijn we nu weer meer in de wetlands beland met moerassen, nog meer alligators en zeekoeien. Nooit geweten dat die hier rondzwemmen , maar goed , ze zijn in het echt net zo log en niet gracieus als wat we gedacht hadden. Bij een natuurlijke bron kon je door het heldere water deze dieren tezamen met vele vissen goed bewonderen. Djoeke nadat ze een indrukwekkende hoeveelheid vissen ziet waarvan wij vertellen dat dit een school vissen is: “ Maar waar zwemt dan de juf?”
Vandaag is het Halloween. Dit is in het weekend al deels gevierd met kleine festivals en op de camping met een soort fancy fair. Waarbij er van allerlei rotzooi te winnen was met onzinnige spelletjes. Terwijl vanavond Jesper en Djoeke bij een aantal caravans snoep toegestopt kregen. “ Do they have to sing a song or something?” Nee hoor, dus enigzins verbaasd namen ze de chocola graag aan.
Ondertussen worden we weer bestookt met mosquito’s en No see’ums. (die zie je niet maar bijten voortdurend, heel irritant).
En op dit moment is er een storm met mogelijk tornado’s in Texas/New Orleans die naar het noordoosten wegtrekt. Dus die shutdown, waardoor we twee weken eerder in Florida zijn aangekomen, was zo slecht nog niet.
Wij bereiden ons nu voor om naar de pretparken te gaan. Jesper wordt al elke ochtend wakker met “ nog 3 (of 4-5-6) nachtjes slapen en dan gaan we naar legoland”. Die zeekoeien, strandjes, speeltuintjes en zwembaden zijn leuk , maar zo’n filmpje op internet over legoland Florida maakt toch wel grote indruk. Ben benieuwd wat hij daarna wil worden.
(als Djoeke maar geen prinses wil worden na ons bezoek aan Disney....)