Homeless??

Dat was het dan. Ons huisje staat geparkeerd aan de haven in Baltimore. We hadden gedacht dat de laatste anderhalve week in de camper niet heel bijzonder zouden zijn. We zouden tenslotte naar het noorden gaan de kou in. Maar eigenlijk hebben we ook in deze dagen weer nieuwe en leuke dingen gedaan zodat we echt wel genoten hebben van het kamperen tot de laatste dag.
Vanaf Disneyworld zijn we richting de kust gereden. Van enige planning was geen sprake. Na twee dagen zijn we bij Daytona beach beland. Daar hebben we de speedway bezocht waar ieder jaar in februari de beruchte Daytone 500 gehouden wordt. Jesper was uiteraard erg enthousiast toen we met een toer over de speedway zelf reden en hij bij de eindstreep op de foto mocht. Ook bij het podium gingen we even met de armen in de lucht voor de foto. Ondertussen had Djoeke het asfalt met haar voorhoofd gekust waardoor we onder toezicht van de 25 andere verschrikte toergangers afgevoerd werden. In de camper is het even geplakt zijn de tranen geveegd, kus en was de lolly een aardige troost. Achteraf moesten er wel even papieren ingevuld worden. Wat er gebeurd was, wie haar behandeld (ik) had, of we dat goed genoeg vonden (tuurlijk)en dat ze in goede staat de speedway weer verliet. Halverwege gaf ik al aan, were not gonna sue you. Dus welke getuigen erbij waren etc konden we overslaan…
Na Daytona beach, waar het allemaal toch behoorlijk volgebouwd is met appartementgebouwen, hotels, kermisattracties, zijn we doorgereden naar een statepark. Vanuit ons bed keken we de zee over. Weer niet verkeerd dus. Hier werden we uitgenodigd om een praatje van een ranger bij te wonen, waarbij de ranger zou vertellen over verschillende reptielen die in de omgeving voorkomen. Ook had hij verschillende slangen, schildpadden en een alligator mee, om van dichtbij te bekijken en aan te raken. Dat was natuurlijk wel erg leuk. Vooral toen de alligator over de ranger heen plaste, hilariteit onder de kids uiteraard.
Helaas begon het de volgende dag erg te waaien waardoor we het idee kregen aan het strand te staan bij de Noordzee. De temperatuur zakten ook direct 10 graden waardoor we dachten dat de slippers nu echt weggegooid konden worden.
Djoeke zei bij het strand “ Ik wil naar huis”. Dus Patrick dacht dat ze nu wel naar Nederland wilde. Echter na de vraag “Waarom?” Was het antwoord: “ Ik heb het koud, ik wil naar de camper”.
Augustina, het oudste stadje van de VS, hebben we bekeken in lange broek, bodywarmer en sokken met schoenen. Deze oude spaanse nederzetting heeft veel leuke restaurantjes, winkeltjes en cafeetjes, zoals je die niet veel vindt in Noord Amerika. Maar we vonden het wel erg fris daar. Zelfs het winterdekbed kwam weer tevoorschijn.
Vanaf Augustina beach zouden we eerst langs de kust naar het noorden om vervolgens via de snelweg verder door te rijden. We besloten echter toch om nog 100 km om te rijden door verderop weer naar de kust te rijden. De temperatuur steeg weer in een rap tempo dus opnieuw al die kleding maar weer weggestopt. Het is echt lasting in te schatten hier.
We kwamen bij Charleston James island county park. Een leuke camping met grote speeltuin en een festival of lights. ‘s Avonds was ere en route door het park waarbij er vele kunstwerken van lichtjes opgebouwd waren. Ook was er een Winterwonderland met lichtjes, een soort kerstmarkt, een ouderwetse caroussel en een klimmuur. Have a happy Thanksgivings and a merry Christmas. Tsja en dan loop je in je korte broek met je slippers.
Nadat Jesper de klimmuur had beklommen gaf hij aan dat hij nu vast wel naar de Pietenschool kon, toch?? Dus dat Sinterklaas in Nederland is, dat weten ze ook donders goed. Sinterklaasjournaal wordt hier met een gebrekkig internet bekeken.
Maar het belangrijkste weten ze, Hij is er weer.
Vanaf Charleston zijn we naar Lillington gereden , naar de Boon Edam vestiging waar Jan Vreeling werkt. Grappig om zo’n stukje Edam, elders in de wereld te zien. Bij Jan hebben Jesper en Djoeke zich prima vermaakt met Anna en Isabel. Ze konden het al niet afwachten voor de twee meiden van school kwmaen. En dat ze nog met een echte schoolbus naar huis gebracht werden was wel interessant. Daar hebben we twee nachten geslapen. Jesper en Djoeke hadden alle ruimte binnen en buiten, om te spelen. Een achtertuin met veranda, grasveld en stukje bos, tsja even wat meer ruimte dan wat we gewend zijn. Maar zo konden wij de camper even reorganiseren. Wat moet er mee naar Washington, wat blijft er in de camper. Waar zijn de officiele papieren om de camper in te leveren, waar moeten we precies zijn. Oh we moeten nog een escort service regelen voor het vervoer over de haven. Ehhh is nu alles geregeld, gaat het goedkomen? Vast wel.
Na een kort maar wel erg gezellig bezoek hebben we dus alweer afscheid genomen en reden we in één lange ruk door naar de rent a car in Washington om daar onze Volkswagen Touareg op te halen. Tsja even dikdoen…. (goeie deal geregeld door Patrick). Daarna door de file, 2 uurtjes,,”heerlijk” lijkt de A1 wel in de eerste herfstdag
We hebben de laatste nacht tussen Washington en Baltimore doorgebracht op de camping. Geen gas meer, want dat moet leeg zijn, dus ook geen kacheltje. Geen zomerse temperaturen meer want we zitten nu echt wel noordelijk genoeg om nachtvorst te hebben.
De volgende morgen zijn we vroeg naar Baltimore gereden, daar hebben we de papieren opgehaald, de camper weggebracht mbv die escort service waardoor we drie uurtjes later een soort homeless gevoel hadden.
Gelukkig verdween dit direct toen we in ons hotel kwamen. Want waar Patrick een goede deal voor de auto had geregeld, had ik kennelijk een goede hoteldeal. Een luxe appartement (van Hilton) met zwembad, diner inbegrepen, 2 grote flatscreens, winkels en restaurants op loopafstand, transfer naar de metro om downtown te gaan, wat willen we nog meer?
Hier gaan we nu nog negen dagen doorbrengen. Om direct op het vliegtuig naar Nederland te stappen vonden we nog iets te definitief. We gaan nog relaxed van de laatste dagen hier genieten, nog wat leuke dingen bekijken, shoppen en langzaam afscheid nemen van ons vrije leventje.
30 december stappen we in het vliegtuig om op 1 december op Schiphol te landen.
Eerst nog Washington…