Canada day en de Niagara Falls.

Yes, we can say we met them, we met the people who quit there job and started travelling! We have thousand of questions for you, some nice things to eat from the campfire and a beer. Please come , sit and join us when you want.
Kijk dat kun je niet afslaan wanneer er ongeveer 12 mensen gezellig rond het kampvuur zitten naast je op de camping. De avond ervoor zaten we al bij een van oorsprong Nederlandse vrouw en Engelsman aan het kampvuur. Hadden we van een andere man een wegenkaartenboek gekregen van Canada en de Vs, waarin hij allerlei tips en tools voor ons had in gezet. Vanmorgen kregen we een potje met klaargemaakte gerookte forel in ons hand gedrukt. Dat waren de mensen die ons gisteren welkom heetten en hoopten dat we konden genieten van dit mooie land en dat we maar aardige gastvrije mensen mochten ontmoeten.
Nou, dat lukt ons aardig! Op elke camping komen er wel mensen op ons af, mooie camper, where you from, how did you get here, tot, hoe heb je die camper in het vliegtuig gekregen?

Ook vanuit Nederland overigens, bedankt voor de reacties, toch leuk als mensen het leuk vinden om "mee te reizen", zodat we ons enthousiasme een beetje over kunnen dragen. Ook Djoeke bedankt voor de felicitaties, op haar verjaardag heeft ze als moderne peuter diverse ecards bekeken op de computer en geskyped met opa's, oma's en tante. Jesper is liever in Nijeveen jarig, want dan krijg je meer cadeau's. Maar Djoeke was tevreden met haar cadeau's meegenomen uit Nederland, haar erg kleurige geglazuurde taart, slingers en pannenkoeken.

Vorige week zaten we nog bij de Niagara falls. Daar hoef ik niet veel over te vertellen, deze zijn zo indrukwekkend en mooi dat het moeilijk te omschrijven is. Misschien lukt het een beetje met de foto's. We hebben ze van dichtbij gezien vanuit een bootje, waarbij Djoeke zich afvroeg: waarom doen we dit? We werden daarbij namelijk best nat, waar Jesper wel de lol van in zag.
De waterval bestaat eigenlijk uit 3 delen, 2 aan de Amerikaanse zijde en 1 aan de Canadese zijde. Ook heb je aan beide kanten de stad Niagara falls. Het verval is " slechts" 60 meter echter doordat de waterval zo breed is en er zoveel wtare doorheen stroomt is het wel erg spectaculair.
Achter de Niagara Falls, dus in de stad, staan er hoge torens, veel NEON lichten, complete kermisattracties, echter wel groter dan wat je in Volendam zal aantreffen en velen toeristenwinkels.
Nadat we de omgeving nog een keer rondgefietst hadden zijn we verder gereden richting de Bruce Peninsula, iets ten noord-westen, door weidse farmfields, en kleine dorpjes. In een aantal dorpjes vind je de Mennoieten gemeenschap. Daar valt veel over te schrijven (zie wikipedia) maar wat wij er van zien is dat zij nog in kleding lopen van 150 jaar geleden, in paard en wagen rijden en niet meegaan in de moderne maatschappij. Bijzonder om te zien en voor het stoplicht te staan achter een paard en wagen met mensen in een soort van klederdracht.

Uiteindelijk belandden we bij een Zwitsers echtpaar op de camping en was het long weekend. Dat betekent dat alle campings propvol staan met Canadezen die genieten van een extra dag vrij, Canadian day. Daar hebben wij dus ook een paar gezellige avonden gehad.
Vanaf Owen sound zijn we de peninsula opgereden om vanaf Tobermorey met de Ferry op Manitoulin Island neer te strijken. Over opnieuw een mooie kustweg met wat schitterende uitzichtpunten hebben we weer van de reis genoten. Omdat hier nog een aantal indianenreservaten zijn, hebben we Jesper en Djoeke geprobeerd uit te leggen wie de Indianen zijn. Maar het enige wat ze onthouden is dat Indianen in zo'n Teepee tentje slipen een veer op hun hoofd hadden en op een paard reden. Ach je moet ergens beginnen.
Gisteren hadden we weer zo'n mooi plekje aan het water, een baaitje, uitkijkend over een meer met op de achtergrond verschillende eilandjes.
Vanmorgen waren Jesper en Djoeke nog lekker aan het spelen op het zandstrandje. Om 12 uur werden ze in zwembroek in de autostoel gehezen, broodje in de hand, DVD tje aan en 400 km verder rijden. We gaan de aankomende week wat meer kilometers maken door Northern Ontario. De staat Ontario is zoveel groter dan Nederland, dat je er een paar dagen over doet om in de volgende staat te belandden. En Northern Ontario is wat meer het "ruige" Canada met de bossen, steile met naaldbomen begroeide rotswanden, rivieren, watervallen en wilde dieren. We zijn vandaag langs Lake Huron gereden richting het oosten, zo'n eindeloze weg, door grote bosgebieden, langs verschillende meertjes met af en toe een glimp van de kust. En om 17 uur lagen de kids weer in het zwembad.
Het afval mag absoluut niet buiten de camper liggen vannacht ivm beren. We zitten nu echter vlakbij de grote stad Sault Ste Marie, de oudste stad van Ontario, dat we weinig bezoek verwachten vannacht. Maar het zou toch best leuk zijn als we een zwarte beer tegenkomen en vanaf een veilige afstand kunnen aanschouwen.
Morgen bekijken we weer wat we gaan doen, hier nog een dagje luieren of 200 km naar het noorden,de minder bewoonde wereld in...

We zijn in ieder geval weer een aantal recepten voor op de bbq/kampvuur rijker, hebben veel gastvrije mensen ontmoet en genieten van de schitterende afwisselende omgeving. Nederlanders tref je dagelijks, de een spreekt nog een beetje Nederlands, de ander gaat direct over op het platte Drents / Overijssels (alsof wij dat begrijpen maar er staat een sticker van Nijeveen achterop) maar het is ook wel bijzonder om hun verhalen te horen.