Het regent, oh nee dat is de beek!

Don’t leave anything except your footprint, is een algemene uitdrukking bij National parks. Dus het zou zo maar kunnen dat we binnenkort toch aangesproken worden wanneer men achterhaald heeft waar dat spoor , wat van oost naar west trekt, van donkerbuine, witte en lichtblauwe langwerpige naar chocola smakende, vreemdsoortige kruimels vandaan komt.
Verder ging er al een chipmunk vandoor met de kindertandpasta en dat is zeker ook niet ecologisch verantwoordelijk ( maar gelukkig kan die tube niet overdwars het holletje in, dus die werd nog net gered. )Patrick had het druk, toen ondertussen een andere chipmunk door de camper heen rende

Stonden we de vorige keer nog op de prairie en keken we uit op de eerste bergen. Nu staan we aan een stromende beek, kijken we tegen een gletsjer aan en worden we omringd door rotsachtige bergen (ook wel de Rocky mountains genoemd).Eerst zijn we naar Waterton Lakes national park gereden. Dit ligt aan de grens van de VS en bestaat uit een aantal turquoise meren, rotsachtige bergen, mooie trails, canyons, beren en ander wildlife. We hebben ons daar middenin op een campsite genesteld en zijn de omgeving gaan verkennen. Dat werd eerst een ritje door het park op weg naar een mountainbike trail en een canyon. En jawel, onderweg hebben we een black bear gespot. Wij uit ons dak en die beer kuiert daar gewoon een beetje rond. Het was op veilige afstand maar Jesper en Djoeke hebben hem ook gezien. Op de terugweg kwamen we er nog twee tegen., dus die missie was geslaagd (alhoewel we nog zitten te wachten op het plaatje van de grizzly die achter ons in dat beekje vissen aan het vangen is…. Of dat je denk oef, dat was best spannend, maar hij staat mooi op de foto!)
De canyon vonden Jesper en Djoeke prachtig, een dam bouwen om aan de overkant te komen is altijd leuk. En de trail werd nu wel grotendeels op de fiets, ipv naast de fiets gedaan. Je kunt hier je energie prima kwijt. Voor het beste uitzicht hebben we nog een trail gelopen waarbij 250 hoogtemeters afgelegd werden in 1.4 km. Dat is best pittig wanneer je benen niet langer zijn dan een centimeter of 40. Maar voor een oreo koekje wordt hier alles gedaan. Het eerste wat Djoeke zei toen ze bij de top kwam was dan ook…koekje, nu?
We kunnen er meer over schrijven, maar de foto’s spreken boekdelen.
Vanaf Waterton zijn we langzaam echt de Rocky Mountains ingetrokken. De wegen waar we de afgelopen dagen over gereden hebben doen ons denken aan de mooie wegen in de alpen. Beken, cascades, ruige bergen, groene weiden, houten huizen, maar dan toch weer wat grootser allemaal dan in Europa.
Het mooie vinden we ook wel de overgangen van de verschillende staten, elke staat heeft zijn eigen kenmerken, eigenlijk zoals bij ons de landen dat hebben.
De manier van kamperen is hier t wel echt anders dan in Europa. We hebben veel op campings gestaan tussen grote campers, grote caravans die nog uitgeschoven kunnen worden aan alle kanten en grote trailers die ook nog overal een bedje uit de muur naar buiten kunnen schuiven. Waar wij achter de auto een caravan hebben hangen in Europa hebben ze hier achter de camper hun auto hangen (die ook groot is!) Of achter hun te grote auto hangt en te grote trailer waarachter dan nog een trailer hangt met een aardig bootje. Dat bootje heeft dan weer een motor die meer PK heeft dan de motor van onze camper.
Buiten de mensen die ‘s avonds genieten van een kampvuurtje zie je veel mensen ‘s avonds redelijk snel weer in die campers verdwijnen. Mogelijk dat het bij die airco, die televisie en die lounge bank wat comfortabeler is dan buiten in de anti muskietentent, met de sterrenhemel . Maar onze voorkeur ligt toch voor zolang mogelijk buiten genieten. Het afwas ritueel vind je hier ook niet. We zien niemand de afwas doen! Of ze hebben hun afwasmachine, of ze gebruiken plastic bordjes, of men eet hier gewoon niet (maar dat lijkt nos stug, ze zien er ook niet uitgehongerd uit) Nou heb je hier geen afwas ritueel nodig om aanspraak te hebben want dat heb je hier genoeg met al die vriendelijkheid. We vertellen minstens 3 keer per dag hoe de camper hier in Canada terechtgekomen is. Canadezen vragen eerst waar het kenteken vandaan komt Iedere staat heeft hier een ander kentekenplaat. Maar ook veel Nederlanders willen even weten hoe het zit. 1 Canadeze , oorspronkelijk Nederlandse dame zei tegen haar man, no that’s not a Ducth license plate, die hebben een donkerblauw kentekenplaat. Zij was dus al een tijdje weg uit Nederland.
En natuurlijk zien we hier ook wel wat kleinere afmetingen campers, maar dat zijn meestal huurcampers (vaak Nederlanders). In de national parks zijn de afmetingen zowiezo gemiddeld wat kleiner en vind je ook wel tentjes Maar we weten nog steeds niet waar ze de afwas doen….
Wij zitten ondertussen in Yoho national park en hebben we vanmiddag genoten van een uurtje varen in een Canadese kano op het Emerald lake. We zitten langs de beek, drinken nog een borreltje en gaan bedenken wat we morgen gaan doen.