Shut up, ehhh nee shut down.

Deze keer geen stempeltje wat ontbreekt op het visum (Vietnam), geen ontspoorde trein (Tanzania) beroving (Ecuador) of andere gekkigheid. Nee, nu een aantal heren politici die ervoor zorgen dat onze planning in de war gegooid wordt. Shutdown noemen ze dat. In Las Vegas kregen we vanuit Nederland de vraag of we nog last hadden van die sluiting van de National Parks?? Sluiting? Welke sluiting? Nee wij lezen hier geen kranten. Maar al snel zag je allemaal mede toeristen met hun laptop de laatste nieuwsberichten bekijken. Jawel alle parken dicht. Er zijn 800.000 ambtenaren naar huis gestuurd, zonder salaris en zonder zekerheid (dat van ons is een luxe problem, voor deze ambtenaren ligt dat anders).
Vervelend voor ons , we stonden op het punt om naar de Grand Canyon af te reizen, de dag ervoor hadden we al een camping nacht geboekt in het national park.
Death Valley hebben we nog wel kunnen bezoeken. Vanaf Lone Pine zijn we naar Death Valley gereden. Je moet dan eerst over een gebergte, waarna je dan via lange rechte wegen de kale vlakten inrijdt. Boven dachten we nog, ach het is hier helemaal niet zo warm. Maar hoe verder je naar beneden rijdt hoe meer je de lucht over het asfalt zien zinderen. En beneden aangekomen , daar zit je ook onder de zeespiegel, is het lekker warm. Onderweg hebben we Djoeke en Jesper kennis laten maken met een hele grote zandbak, de Mosquito dunes. Erg mooi, maar al te warm om daar lang met de kinderen door te brengen.
Op de zoutvlakten met zijn droge korsten hebben we in Badwater het laagste punt van de VS bekeken. Dit is tevens ook gemiddeld het heetste punt ter aarde met een record temperatuur van 58,3 graden Celcius. Dan heb je nog een route die Artist pallet waarvan wij ons afvroegen hoe ze aan die naam komen. Totdat je schilderachtige kleuren ziet van de omgeving waarbij de foto er ook daadwerkelijk uit ziet als een schilderij.
Uiteindelijk belandden we op een camping met een schitterend uitzicht en een heerlijke zwoele zomeravond. De coyotes hoorden je op de achtergrond janken. De volgende dag zagen we er drie over de top van de berg naast de camping aan komen lopen. Even kijken of er nog kampeerders zijn die wat hebben achtergelaten wat eetbaar is.
We vonden het te warm om daar langer te blijven. Er zijn daar mooie trails, maar wanneer wij klaar zijn met ontbijten is het daar alweer te warm voor.
Vanuit dit bijna onbegaanbare stuk woestijn reden we door naar Las Vegas. De stad die je plotseling ziet opdoemen in de woestijn. Hoge torens, veel NEON lichten, auto’s en mensen. Onze camping stond bij Circus circus, aan de strip. De Eiffeltoren, Venetie met zijn gondoliers, het vrijheidsbeeld, piratenschepen, circusacts, je kunt het niet bedenken of het is daar nagebouwd. Voor twee dagen was het leuk om te zien en er iets van mee te maken. Jesper en Djoeke vonden circus circus met zijn kermis wel erg interessant. Zes knuffels rijker en wat dollars armer (helaas geen jackpot) kwamen we dus op het punt van vertrek richting de national parks.
We zijn gewoon die kant opgereden, waarbij we een stuk van route 66 hebben meegepakt. Nu zouden we eindelijk bij de woonplaats van Bliksem mc Queen (Cars) komen. Hier heeft Jesper al vier maanden op gewacht. En jawel we kwamen sheriff, Mater en nog wat oude auto’s tegen. (voor diegene zonder kinderen onder de 12 , google Cars en je weet waar we het over hebben). Ook de weg die langs kale vlakten loopt met in de verte hoge rode rotsachtige formaties waren het décor uit de film. Dus af en toe hoorden we een enthousiaste schreeuw, ohhh kijk bliksem zijn weg!!!
Tsja en toen stonden we op de getaway camping naar de Grand Canyon.
Via internet lees je al, de heren politici gaan er nog niet uitkomen.
Aldus Plan B. Met een wiebelig klein vliegtuigje zijn we opgestegen en hebben de gigantische Grand Canyon van bovenaf gezien. Wat is dit geweldig groot. Je ziet een bebost gebied, wat overgaat in een vlak groen gebied wat plotseling stopt en recht naar beneden gaat alsof het er gewoon vanaf gesneden is. Dan zie je de welbekende rotsen, uitsparingen en de Colorado rivier Het mooie is dat je vanuit de lucht de hele canyon te zien krijgt en dus ook ziet hoe groot en uitgestrekt het gebied is. Dit was dus een mooi alternatief. Het jammere is dat je de diepten minder goed ziet en je al snel klaar bent met de bezichtiging. Wij doen daar liever iets langer over. Maar goed dat is niet anders. Jesper vond het prachtig en Djoeke ach die zat lekker met haar duim in haar mond , aap op schoot, om af en toe naar buiten te kijken en hey een Canyon te roepen.
We zijn weer iets naar het zuiden teruggereden om daar nog een extra dag af te wachten wat er gaat gebeuren. Op de camping waren nog andere leeftijdgenootjes (uit Nederland) dus Jesper en Djoeke hebben ook nog lekker kunnen spelen.
Tsja en dan, de national parks waar we toch 2-3 weken zouden blijven,gaan nog even niet open. En nu? Direct naar het zuid/oosten? Toch nog wat naar het noorden. We waren er bijna uit, (we gaan naar het zuiden) totdat we hoorden dat Monument Valley toch geen national park is, maar een tribal park/indianenreservaat. Daar wordt niet heel veel over geschreven maar daar hadden we wel al mooie foto’s van gezien (Erik Hoijtink bedankt!)
Voor de mensen die Cars niet kennen maar vroeger wel naar western films keken, die werden hier opgenomen (John Wayne….)
Dus vanmorgen zijn we weer naar het noorden vertrokken en reden we door een woestijngebied waarbij de vergezichten bepaald werden door paars/roze achtige rotsen en rotswanden. Je komt daar een aantal nederzettingen tegen En wanneer je monument Valley binnenrijdt zie je op de kale vlakten op verschillende punten rode rotsblokken/torens staan. Heel apart en net zo mooi als op de foto. We staan nu op een camping die zo die vallei in kijkt. Ook vanaf de camping heb je een leuke loop door de rotsen. En dit zijn wel weer de rotsen waar bliksem mc Queen ook langsrijdt. Deze is dus even meegenomen om met behulp van Jesper langs de wanden te scheuren.
Vanavond bij de zonsondergang was er een mooi spel van licht en schaduwen waardoor we al bijna vergeten zijn dat Zion, Bryce, Arches allemaal dicht zijn. Het is even wat meer gepuzzel, maar rond de national parks is het ook schitterend mooi. En de aandacht gaat nu meer uit naar de parken die in het bezit zijn van de Indianen.
Dus voor diegene die bijna medelijden met ons krijgen, niet doen!!